Ostrowite – różności

Ponieważ nie mam nadmiernej motywacji do konstruowania fikuśnych wpisów blogowych postanowiłem zamieścić dzisiaj (jak to mi się często zdarza) serię zdjęć wykopowych, z małym komentarzem. Wszystko po to by zilustrować nasze działania w Ostrowitem. Dzisiaj jest niedziela, wczoraj odjechała pierwsza grupa studentów, już zjeżdżają się następni. Przed nami jeszcze kolejne tygodnie ciężkiej pracy. Wszystko dla dobra naszej socjalistycznej ojczyzny… tfu.. dla dobra nauki, oczywiście (i proszę nie doszukiwać się tutaj aluzji politycznych).

Ponieważ w badanej części stanowiska nowych grobów jest jak na lekarstwo, postanowiliśmy poznęcać się nad jamami grobowymi z już przebadanych. Oto polowa rekonstrukcja pochówka z grobu 19.

A to rekonstrukcja pochówka z grobu 18. Także wersja polowa… Niestety okazałem się nieco za duży do jamy.

A ponieważ we wczorajszy wieczór postanowiłem zrobić sobie przerwę od książki, nad którą siedzę właściwie codziennie (w końcu trzeba wydać ten nieszczęsny doktorat), pobawiłem się tabletem i programikiem ArtRange, w wersji Starter (za darmochę w sieci) oraz Gimpem i stworzyłem wersję w realiach wczesnego średniowiecza, z rekonstrukcją oryginalnego wyposażenia (nóż w pochewce złożony na piersi to rzadkość). Szczegóły marów (czyli łoża zmarłego) oparte są na zachowanych śladach. Niestety sam nieboszczyk, to przerobiony ja. Więc znów trochę za duży…

W sumie znaleźliśmy jeszcze jeden pochówek, niestety został potraktowany pługiem, więc jest dość niekompletny. Głowa była (choć na zdjęciu jej brak). Właściwie były rozrzucone fragmenty kości czaszki, częściowo tkwiące jeszcze w warstwie ornej. Grób wkopano niemal centralnie w dużą jamę, chyba kultury pomorskiej (jeszcze jej nie eksplorowaliśmy, ale w stropie jamy tkwi nieco materiału ceramicznego).

A to wielkie plamiszcze, o wymiarach mniej więcej 4 x 5 m, to raczej wczesnośredniowieczne. Jutro się za nie zabierzemy i się okaże. Może relikt budynku. Tylko co on robił na cmentarzu? Już się śmiejemy, że to domek grabarza. Później znów okaże się, że to glinianka…

Tego nie wykopaliśmy. To kościół w Ostrowitem, oddalony od stanowiska o jakiś kilometr, położony we wsi lokacyjnej. Pochodzi z początków XV wieku, ale przypuszczamy, że na tym miejscu prawdopodobnie istniał kościół już w XIV wieku (jeden z dokumentów wymienia plebana). Ładny, nieduży, wiejski kościółek, jakich wiele w państwie krzyżackim. Jak będziecie w okolicy warto zobaczyć. Następny gotyk dopiero w Chojnicach.

I tyle na razie. Czekajcie na dalsze wieści.

Reklama